In deze paper zal ik proberen een vergelijking te maken tussen Human Resource Development (HRD) modellen in Japan en in het Westen, en hun effect op onder andere productiviteit van enkele typische bedrijven. In Japan is een systeem van rotatie gebruikelijk, waardoor werknemers in een bedrijf verschillende secties doorlopen, terwijl men zich in het Westen richt op specialisatie. De voordelen en nadelen van beide modellen zullen in deze paper uitgebreid aan bod komen.

Velen voor mij hebben een dergelijke vergelijking van Japanse en westerse bedrijven gemaakt. Ik hoop echter deze paper een meerwaarde te geven door niet enkel te kijken naar het ideale “Japanse model”, maar ook rekening houden met de historische evolutie en de recente veranderingen van de bedrijfscultuur in Japan. Economische crisis zorgt ervoor dat het principe van “Lifetime Employment” in Japan niet altijd mogelijk blijft, met een stijging van de werkloosheid tot gevolg. In het kader van een vergelijking van het Japanse model met het westerse, kan dan nagedacht worden over welke richting Japan moet uitgaan.

In een eerste hoofdstuk zal ik een definitie proberen te geven van human resource development en het ruimere human resource management. Hoofdstuk twee zal de karakteristieken van respectievelijk het Japanse en het westerse model beschrijven, en focussen op de verschillen. Een historische beschouwing van het Japanse model zal volgen in hoofdstuk drie, met de nadruk op recente veranderingen als gevolg van een transformerende bedrijfscultuur. In het vierde en laatste hoofdstuk zal ik uiteindelijk de effectiviteit van beide modellen bespreken met productiviteit als criterium. Ook werknemerswelzijn en bedrijfssfeer zullen hierin kort aan bod komen.